Ze waren allebei zwanger. Saskia en Anne twee vriendinnen, die elkaar al heel lang kenden. Ze zagen het al helemaal voor zich; dat hun kinderen samen zouden spelen terwijl zij aan de thee zaten of dat ze elkaar zouden helpen met oppassen als het nodig was. Het was toch heerlijk om deze leuke en bijzondere tijd met elkaar te delen. Saskia was iets eerder uitgerekend en eigenlijk ging het heel erg goed totdat ze plotseling in de 11e week bloedingen kreeg en de zwangerschap werd afgebroken. Verdriet bij Saskia en haar man maar ook Anne was helemaal van slag. Hoe moest het nu verder? Zou het bij haar wel goed gaan? En wat betekende dit voor haar vriendschap met Saskia? Verdriet en boosheid wisselden elkaar af. Ze kon opeens in huilen uitbarsten of heel woedend naar haar moeder reageren die haar toch alleen maar wilde helpen.

De blijdschap over de zwangerschap en de mooie bijzondere tijd die het had moeten zijn verdween naar de achtergrond. Ze sliep slecht, had geen trek en vervolgens kreeg ze ook nog een blaasontsteking. De verloskundige adviseerde haar om een homeopaat te bezoeken en tijdens het eerste consult kwamen alle emoties eruit. Dat luchtte al enorm op want naast haar verdriet en boosheid, merkte ze dat ze ook erg angstig was geworden. Bij elk lichamelijk kwaaltje raakte ze in paniek en ze had al twee keer haar partner op zijn werk gebeld dat het niet goed ging met de baby. Al vrij snel na de inzet van de homeopathische middelen merkte ze een verschil. Ze was minder gestresst, ze sliep beter en had weer zin in eten. Daarnaast was ze beter in staat om een lichamelijke reactie te relativeren en kon ze weer genieten van de voorbereidingen voor de babykamer. Tot aan de geboorte bleef ze onder de behandeling van de homeopaat en na een goede bevalling kreeg ze een prachtige zoon.